Friday, May 31, 2013

සුද්ධෝධන වත






නිවන් අකැප ද රජ වුවත් මා
සියල් ලෝකය ගොසින් හැරදා
කසී සළු තිර ගිනි අරන් අද
මන්දිරේ චිතකය දැවෙන්නා......................‍  //

සත් පියුම් පරවී ගියා ඇය
ලයේ කිරිකැටි පු‍තු හොවා
සිව්නෙතක් මාවෙත තියා යළි
පුතු ගියා සිහිනය දවා.............

ඉරහදය මට නන්ද රාහුල
අමාවක සදහට තියා
සිනා නැතිමුත් පහණකිය ඈ
ඇය ගියා පුතු ගිය දිහා..........

බලා වැළපෙමි මහළු දේශය
මියෙන්නට පණ ලන දිහා
පූජාපතියනි හනික එනු මැන
බලන්නට මළ හිරැ දිහා........ //

 තුෂාර විතාරණ 

No comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...