හිතට දැනුණු සෙවිල්ලේ
නෙතු පියවා නිදැල්ලේ
වියෝව වූ ඇසිල්ලේ
මං හැඬුවා සඳැල්ලේ
ඈ කොහි අත ගියේදෝ
අන් සතු වී නොවේදෝ
මගේ වරද කියාදෝ
නිති විමසුම් වුණේදෝ
ඉතින් කුමක් දැන් කරම්
ඉවසූ හැටි මං දනිම්
තවත් මෙසේ බැරි තරම්
පුරමි මමත් මහණ දම්
වෙනත් ළඳක් හිතේයා
ගිනි අවුලා සිටීයා
මහණ හිතුම් කැලේයා
මට නියවා ගියෝයා
-අසංක ගයාන් අබේසිංහ-