තුරුහිස මුදුනේ කිරැළු දරා
නීල ස්වේත පෑ ගුවන අරා
මට රජිදෙකි ඔබ මහා වීරයෙකි
ගස් කපනා කග ලෙලදෙවනා..................................//
ගස මුල සිදලා බිම පෙරලන්නට
අතු එකිනෙක බර අඩු කරනා
ඔය ගත වෙහෙසා ඔබ වෙරදැරුවත්
හිතේ දැවෙන බර අඩු නොවෙනා..............................
වරපට බැදලා මග අහුරන්නට
දෑතේ ශක්තිය මද නොවෙනා
කරපිට පටවා දහිරිය කෙ‍රුවත්
රොටී අදත් කුස ගිනි නිවනා..............................
අප ගැන හිතලා ශාප කරන්නට
එපා හිතේ දුක පහකරලා
මල්ලිගේ නංගිගේ කුස පුරවන්නට
රන්වන් පෑ දහදිය හෙලනා............................
තුරු හිස මුදුනේ කිරැළු දරා.........................
No comments:
Post a Comment