පරසතු... මා සතු...

පරසතු කුසුමක පෙති සැලුනා
නුපුරුදු රසයක සුව හැඟුනා
සුවඳ සොයා ඉව පාරේ පියැඹූ
බඹරිඳු මා පමණද ලඳුනේ...

රහසක්ව කොඳුරලා
මඳ පවන හා එවා
කැන්දුවේ ඔබ ළඟට
මා පමණදෝ...

ජීවිතයේ නිම් තෙර මානේ වූ
ජීවන රසයේ පහස කියාදුන්
ඈ අමතක කර එනු මා ඔබ වෙත
කෙලෙස කියන් ලඳුනේ...

ඔබ වෙතට තැබූ පය
ඈ දෙසට යළි තබමි
යළිඳු මා නොපතන්න
සොයුරියේ...




-අසංක ගයාන් අබේසිංහ-