මට ඇති අයිතිය කිමද පහදනු මැන ............

නිලඹ‍ර මෙන්වූ දෑස් යුගලය
ඇත ලැබී කල පෙර පිනකට
ඒ දෑස් දෙපලට හිමිකම් කීමට
මට ඇති අයිතිය කිමද පහදනු මැන

ඔබේ නෙතඟින් බලන විට
සිතේ මට කවි මිමිණීමට
නමුදු ඒ බැල්මෙන් මහදෙ ඇතිවෙන
ගැස්ම බධාවකි කවි තැනුමට

ඔබේ දසුනෙන් මහද පිනා ගියත් 
අපමණ පෙම් සිතිවිලි පහළ වූවත්
ලියමි මා ඉන් බිඳක් ලෙස කවි පොදක්
හැඟුමෙන් නිකෙලෙස් හදෙහි පොදිගත්

කප් කෙල දහස් කල්
පෙරුම් පුරා මනකල්
තැනුවෙ මේ කවි පෙළවල් 
නොනිදා රෑ දහවල්

නුදුටුවෙමි දුටුගැමුණු මත මහ වැවු අමුණූ
දෙදරවා බිම හෙළා බිම මහ කුළුණූ
කලයුරු අවියෙන් මහසතුරන් දැමුණු
එලෙස මහද විය ඔබෙ ආලෙන් තුරුණූ

“සුනිල් වන් දිය ඇල්ලකට 
සමානය ඔබෙ කෙස් කරල් දෙක
එහි වැලිකැටයක්වත් වන්නට 
පිනක් නම් කර තිබිය යුතුමය”

ඔබේ ඇස් පිල්ලන් ගැටෙන හැඩ
සිහිකරයි අකුණු සමගින් හෙණහඩ
කැකෑරෙයි කවි සිතිවිලි ගොඩ
මෙලෙස මතුවෙයි සිතෙන් පැන උඩ

ඇඟිලි  ඔබෙ සුළඟෙ ලෙළදෙන
සිහිකරයි තුරුලතා සෙලවෙන රඟ
මහද සුවපත් කරයි වුව එදසුන
වුවද විටකදි ඔබෙන් වෙන්වෙන

ඔබෙ ඇස් රඟනා රටා තුළ
සැඟවි ඇත රහසක් නියත ලෙස
හෙලිකෙරුමට එම රහස මා තුළ 
ඇත මහා රුචියක් ඔබට නොදැනෙන

සිතේ පෙමින් පිරුණු ඔබේ වත කමලෙන්
රොන් ගැනුමට රිසිසේ සැකෙවින්
එනමුදු එකමල තැලෙතයි හැගුමෙන්
පැකිලෙයි මා හද සැමදා එ සොවින්................

වික්මල් සුභසිංහ

.

(වික්මල් සුභසිංහ අද දින සිට අප අඩවිය සමග එකතු වන අපේ අළුත් ම සහෝදරයායි.)