ඔබ සුළඟ වගේ......

ගත සනසා ඕවිල්ලේ
හිත සනසා සිලිලාරේ
නෙත සනසා නැළවිල්ලේ
ඔබ ඇදුනා සුළඟ වගේ

ගිය හුළඟක් යළි ඒදෝ
සිසිලස යළි දැවටේදෝ
අහංකාර නෙතක බැලුම්
හැඟුම් පුබුදුවයි...

රැය සරසා රන් එළියේ
තරු ගවසා මල් වැටි සේ
උදා ඉරක් නැගෙන පැයේ
ඔබ සැඟවුණි සඳක් වගේ

ඒ සඳ යළි පායයිදෝ
රන් එළි යළි දිස්වෙයිදෝ
ආල හැඟුම් කොඳ කැකුළක්
හද තුළ පුබුදයි...

නිදි වරමින් රෑ යාමේ
සරමි සිතුම් වනන්තරේ
ගිනියම් වූ යහන කොනේ
ඔබ පිපුනා මලක් වගේ

නිදි ලොව මට යළි එයිදෝ
වන සරණක් දිස් වෙයිදෝ
මංමුලාවු හිත ඇදෙන්නෙ
ඔබේ දෙසටමයි...


අසංක ගයාන් අබේසිංහ