ඉතිං මං එහෙම කෙනෙක්යැ......

1 දවස

( ස්වාමියා පුවත්පතක් බලයි. බිරිඳ ඔහු ළඟට පැමිණෙයි )

බිරිඳ : අනේ ඒයි මේ පුටුවක් කැඩීලා ගොහිං
ස්වාමියා :  ඉතිං මොකද මට කියන්නෙ වඩුවෙක්යැ මෙමං

( බිරිඳ මුහුණ පුළුටු කරගෙන ආපසු යයි )


2 දවස

( ස්වාමියා රූපවාහිනිය නරඹයි. බිරිඳ පැමිණ දැවටෙයි )

බිරිඳ : අර කුස්සියෙ කරාමයක් ලීක් වෙයි අනේ
ස්වාමියා : ටැප් හදන්න මම බාසෙක් නොවෙයිනේ පනේ

( බිරිඳ ශෝකයෙන් ආපසු යයි )


3 දවස

( ස්වාමියා විවේකී සුවයෙන් සිටී. බිරිඳ පැමිණ සුරතල් වෙයි )

බිරිඳ : අපේ නිදන රූම් එකේ ලයිට් නෑ අද
ස්වාමියා : එය හදන්න මම මිකැනික් කියල හිතුවද

( බිරිඳ බොහෝ දුකෙන් නිහඬ වෙයි )


දින ගණනාවකට පසු...

( ස්වාමියා වැඩ ඇරී නිවසට සැපත් වෙයි. බිරිඳ ඉපිල ගිය සතුටින් ඉදිරියට පැමිණෙයි )

බිරිඳ : එහා ගෙදර ඉන්නා අර ලස්සන  කොල්ලා
          ලයිට් හදල දුන්න අපිට යසට බලාලා

ස්වාමියා : ඒක හොඳයි ඒක හොඳයි මට හරි සතුටුයි
                ඉතිං ඔහුට සලකන්නට මටත් දැන් හිතයි

බිරිඳ : ඔයා අනේ දුක් වෙන්නට කාරියක් නැතා
          ඔහුත් උදව්වක් ඉල්ලුව කෙරුව මං සිතා

ස්වාමියා : ඉතිං මොකද ඌ ඉල්ලුව උදව්ව සුහදේ
                අගේ නොකර ඉතිං අනේ කියනු මැන වදේ

බිරිඳ : ඔහුගෙ කමිසෙ බොත්තං ටික ගැලවිලා ගොහිං
          ඒක මහල දෙනවාදැයි ඇහුවනේ ඉතිං

          ඒක මහල නොදුන්නොතිං ඉල්ලුවේ සැකෙන්
          ඔහුත් සමග ගතකරන්න පැයක් තනිකමෙන්

ස්වාමියා : වලත්තකම මූ මරන්න එපායෑ බොලං
                ඉතිං ඔයා ඌට මහල දුන්නද බොත්තං

බිරිඳ : ඔයා මෙතන මළ කෝලං කියනවද මෙයා
          මම ටේලර් කෙනෙක් කියල හිතුවදැයි ඔයා


සැ.යු : බිරිඳගේ ඉල්ලීම් ගණන් නොගෙන දිගින් දිගටම මගහැරීමෙන් පවුලේ අනාගතය අඳුරු වීමේ අවදානමක් මතු විය හැක.


-අසංක ගයාන් අබේසිංහ-