දනිමි නොදනිමි...

නොමැත මා අසල සියපතක් - එනමුදු දැනේ මල් සුවඳ
නොමැත මා වට මඳනලක් - එනමුදු දැනේ මුදු සිසිලස
පිරිවර දනන් ඇත මා වෙත - එනමුදු දැනේ අපමණ හුදකලා බව
රිසිව සරනෙමි තනිවුණු ලොවක - එනමුදු නොමදැනේ හුදකලා බව

 
කිමද මේ හැඟුම ?...

නොහැක හඳුනා ගන්නට... අවදි සිතින්...

 
මායාවකි එය - හුදකලා ලොවකට කැඳවන
රසඳුනකි එය - නෙතට පිය දසුන් සලසන
සඳ කිරණකි එය - පහන් වනතුරු රැය සරසාලන
ගිරි ශිඛරයකි එය - තරණය කෙරුමටම සිත අදවන

කිමද මේ අරුමය - විටෙක සිත රිදවාලන
කිමද මේ වර්ණය - විටෙක සිත අලවාලන
කිමද මේ ස්වරය - විටෙක සිත නළවාලන
කිමද මේ බැඳුම - විටෙක සිත නවතාලන
 

දනිමි නොදනිමි... එනමුදු...

ඔබයි... ඔව්... ඔබම පමණයි... රැගෙන ආවේ...

ඒ හැඟුම මා වෙත...
 

අසංක ගයාන් අබේසිංහ